Co rodzic/opiekun/personel medyczny/wychowawca/niania powinien wiedzieć o karmieniu, jedzeniu połykaniu produktów spożywczych?

1. Jedzenie i picie, czyli spożywanie produktu spożywczego to umiejętność, którą nabywa dziecko wraz z rozwojem połykania (rozwój prenatalny)
2. Połykanie jest procesem fizjologicznym, ale jedzenie jest aktywnością społeczną.
3. Jeżeli ktokolwiek zauważył nieprawidłowości w przyjmowaniu przez dziecko produktu spożywczego (pokarmu), powinien niezwłocznie zasięgnąć opinii specjalisty ds. karmienia
4. Na podstawie analizy procesu karmienia/jedzenia można uzyskać wiele cennych informacji dotyczących stanów chorobowych
5. Neurologopeda obserwuje proces karmienia/samokarmienia. Jest to ocena subiektywna a jej rzetelność wynika z doświadczenia badacza.
6. W celu dokonania oceny obiektywnej umiejętności jedzenia, neurologopeda wykorzystuje narzędzia diagnostyczne nieinwazyjne (np. USG, sEMG z BI), które są "delikatne dla organizmu" oraz inwazyjne (np. VSFF, FEES) - ingerują w zdrowie. Każde z wymienionych narzędzi jest zatwierdzone i stosowane w diagnostyce medycznej
7. Zdrowy człowiek, niezależnie od wieku przyjmuje pokarm (np. obiad) w czasie ok. 20 minut. Karmienie/jedzenie trwające 40 minut wskazuje na nieprawidłowość pod względem neurologopedycznym i psychodietetycznym, którą należy wnikliwie zaobserwować, zdiagnozować i o ile to możliwe wyeliminować
8. Dziecko nie wyrasta z problemów żywieniowych. Niezdiagnozowany i niewyeliminowany problem pozostaje na całe życie
9. Jedzenie jest przyjemną chwilą. Jeżeli osoba karmiąca/jedząca odczuwa stres przy podawaniu/spożywaniu posiłku jest to nieprawidłowość, która powinna podlegać konsultacji ze specjalistą ds. karmienia/jedzenia
10. Konsultacje diagnostyczno-terapeutyczne zasięgane u osób zajmujących się problemem zaburzeń karmienia, jedzenia i połykania powinny zostać opisane w formie elektronicznej/papierowej i opatrzone podpisem. Opis diagnostyczno-terapeutyczny jest dokumentem, który stanowi ważny element w opiece medycznej (leczeniu żywieniowym) nad dzieckiem z podejrzeniem nieprawidłowości w rozwoju lub ze stwierdzoną niepełnosprawnością.
11. Ponieważ sposób podawania pokarmu/jedzenia produktu spożywczego oraz sposób dostosowania tego produktu może ułatwić lub utrudnić proces karmienia, specjalista ds. karmienia powinien sporządzić wytyczne, jak należy przygotowywać pokarm oraz jak organizować środowisko w porze karmienia, by dziecko mogło w sposób bezpieczny, odżywczy zjeść i z przyjemnością.

Jeżeli jeteś zainteresowany kolejnymi zagadnieniami, zapraszam do odwiedzania strony.